هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از احساس رشک و حسادت خود می‌گوید که مانند چراغی درونش را می‌سوزاند. او به کسی اشاره می‌کند که شبها با خیالات خود می‌سوزد و در این بهار، جنون تنها برای کسی مسلم است که از زنجیرهای داغ رنج می‌برد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و روانی مانند حسادت، رنج و جنون است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۵۰
دلم در آتش رشک چراغ می سوزد
که با خیال که شبها دماغ می سوزد
درین بهار کسی را مسلم است جنون
که از فتیله زنجیر داغ می سوزد
که با خیال که شبها دماغ می سوزد
درین بهار کسی را مسلم است جنون
که از فتیله زنجیر داغ می سوزد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
