هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساس بیقراری، انتظار و سرگشتگی خود می‌گوید. او خود را در خون شهیدان و غبار راه‌ها گم می‌کند و آسمان نیز از درک حال او عاجز است. این متن بیانگر حالتی عاطفی و عمیق از دل‌تنگی و جستجوی معناست.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و عرفانی است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند شهید و انتظار نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۳۰۲
رفته ام از خود ندانم بیقرار کیستم
می تپم در خون شهید انتظار کیستم
گاه خونم می خورد گه خاکمالم می دهد
آسمان گویا نمی داند شکار کیستم
در حساب است از من سرگشته هر جا سرمه ای است
دیده خورشید می داند غبار کیستم
می تپم در خون شهید انتظار کیستم
گاه خونم می خورد گه خاکمالم می دهد
آسمان گویا نمی داند شکار کیستم
در حساب است از من سرگشته هر جا سرمه ای است
دیده خورشید می داند غبار کیستم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
