هوش مصنوعی:
متن بیانگر حالتی از عشق و مستی و رهایی از قید و بندهای دنیوی است. شاعر خود را عاشق، شیدا، مست و لاابالی توصیف می‌کند و از تهی بودن از همه چیز به جز یار سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند زهد، مستی، تقوا و نیستی اشاره می‌کند و در نهایت خود را صاحب کمال می‌داند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و شیدایی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند 'مستی' و 'لاابالی' ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای نوجوانان داشته باشد.
شمارهٔ ۳۲۰
عاشق و شیدا و مست و لاابالی گشته ایم
همچو دل از یار پر در خویش خالی گشته ایم؟
زهد،مستی،می کشی تقوی و هستی نیستی
زینت هنگامه صاحب کمالی گشته ایم
همچو دل از یار پر در خویش خالی گشته ایم؟
زهد،مستی،می کشی تقوی و هستی نیستی
زینت هنگامه صاحب کمالی گشته ایم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
