هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از تلاش‌های بی‌وقفه و ایثارگری‌های خود سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که خون از چشم ریخته و تخم نیشتر (نماد رنج و تلاش) در سینه کاشته است. همچنین، به توکل به خدا و قناعت در زندگی اشاره دارد و بیان می‌کند که با این صفات، بر خشکی و ترّی (مشکلات و آسانی‌ها) غلبه کرده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «تخم نیشتر افشانده‌ایم» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳۲۱
نیست بیحاصل که خون از چشم تر افشانده ایم
در زمین سینه تخم نیشتر افشانده ا یم
دشت و دریای توکل را نسیم موجه ایم
از قناعت آستین بر خشک و تر افشانده ایم
در زمین سینه تخم نیشتر افشانده ا یم
دشت و دریای توکل را نسیم موجه ایم
از قناعت آستین بر خشک و تر افشانده ایم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
