هوش مصنوعی: این متن بیانگر درد و رنج عاشقانه‌ای است که شاعر از فراق معشوق متحمل شده است. او از سوختن دل بیقرار خود، آتش عشق و محبت، و خاکستر به جا مانده از این عشق سخن می‌گوید. همچنین، شاعر از معشوق می‌خواهد که از زندگی لذت ببرد و به رنج‌های او توجهی نکند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه‌ای است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «آتش» و «خاکستر» ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی و فکری برای درک عمیق‌تر داشته باشد.

شمارهٔ ۳۲۵

از بسکه سوخت بی تو دل بیقرار من
آتش سلم خرید محبت ز خار من

ساغر بنوش و چهره برافروز و گل بچین
بدمستی دماغ مبین در بهار من

گردی که رفته است به باد اعتبار تو
خاکستری که مانده به جا یادگار من
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.