هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های طبیعت و احساسات انسانی می‌پردازد. شاعر از گلها و بهار به عنوان نمادهایی از زیبایی و رهایی از دغدغه‌ها یاد می‌کند و مخاطب را به لذت بردن از سادگی و زیبایی‌های زندگی دعوت می‌نماید.
رده سنی: همه سنین این متن دارای مضامین مثبت و الهام‌بخش است و از زبان و محتوای مناسبی برای تمامی گروه‌های سنی برخوردار می‌باشد. هیچ محدودیتی در درک یا محتوا برای سن خاصی وجود ندارد.

شمارهٔ ۳۳۰

از گلشن زمانه چه گلدسته بسته ای
رام که می شوی ز خیال که جسته ای

گل بی تکلفانه به سر می توان زدن
انگار کن که طرف کلاهی شکسته ای

رعناتر از بهاری و رنگین تر از گلی
نقشی برای چشم و دل ما نشسته ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.