هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و می‌گساری سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی در ماه رمضان نیز از معشوق و می توبه نمی‌کند. او ترجیح می‌دهد به جای رسیدن به ملک کیان، به وصل یارش برسد. حیدر، شخصیت دل‌خستهٔ شعر، در رمضان مانند دف و چنگ و نی به سر می‌برد و در عید، مانند بلبل نوا می‌خواند از هوس روی معشوقش.
رده سنی:
16+
محتوا شامل موضوعات بزرگسالانه مانند می‌گساری و عشق است که برای مخاطبان زیر 16 سال مناسب نیست. همچنین، درک مفاهیم عمیق شعر نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۷۳ - و له ایضا
من نکنم توبه ز معشوق و می
توبه ز معشوقه و می تا به کی؟
از رمضان گر بجهم روز عید
روزه ی سی روزه گشایم به می
هر که میسر شودش وصل یار
به که میسر شودش ملک کی
حیدر دل خسته بود بی نوا
در رمضان همچو دف و چنگ و نی
عید کند بلبل طبعش نوا
از هوس روی چو گلزار وی
توبه ز معشوقه و می تا به کی؟
از رمضان گر بجهم روز عید
روزه ی سی روزه گشایم به می
هر که میسر شودش وصل یار
به که میسر شودش ملک کی
حیدر دل خسته بود بی نوا
در رمضان همچو دف و چنگ و نی
عید کند بلبل طبعش نوا
از هوس روی چو گلزار وی
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲ - و له ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴ - و له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
