هوش مصنوعی:
این شعر به انتقاد از وضعیت اجتماعی و اقتصادی ایران می‌پردازد، از جمله استثمار کارگران، غارت بیت‌المال توسط سرمایه‌داران، و بی‌عدالتی‌های اجتماعی. شاعر از مادر ایران می‌گوید که دیگر توانایی زایش مردان قوی را ندارد و زنان نیز به پیروی از صنعت رامشگران مشغول‌اند. در نهایت، شعر به امید انتقام کارگران و تغییر شرایط اشاره می‌کند.
رده سنی:
18+
محتوا شامل مفاهیم عمیق اجتماعی، انتقاد از نظام سرمایه‌داری و بی‌عدالتی‌های سیاسی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آگاهی اجتماعی دارد. همچنین ممکن است برخی عبارات مانند 'شهوت' و 'پیکر عریان' برای سنین پایین‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۱
سرپرست ما که می نوشد سبک رطل گران را
می کند پامال شهوت دسترنج دیگران را
پیکر عریان دهقان را در ایران یاد نارد
آنکه در پاریس بوسد روی سیمین پیکران را
شد سیه روز جهان، از لکه ی سرمایه داری
باید از خون شست یکسر باختر تا خاوران را
انتقام کارگر ای کاش آتش برفروزد
تا بسوزد سربه سر این توده ی تن پروران را
غارت غارت گران گردید بیت المال ملت
باید از غیرت به غارت داد این غارتگران را
مادر ایران عقیم آمد برای مرد زادن
همچو زن ها پیروی کن صنعت رامش گران را
نوک کلک فرخی در آمه ی خون شد شناور
تا که طوفانی نماید، این محیط بیکران را
می کند پامال شهوت دسترنج دیگران را
پیکر عریان دهقان را در ایران یاد نارد
آنکه در پاریس بوسد روی سیمین پیکران را
شد سیه روز جهان، از لکه ی سرمایه داری
باید از خون شست یکسر باختر تا خاوران را
انتقام کارگر ای کاش آتش برفروزد
تا بسوزد سربه سر این توده ی تن پروران را
غارت غارت گران گردید بیت المال ملت
باید از غیرت به غارت داد این غارتگران را
مادر ایران عقیم آمد برای مرد زادن
همچو زن ها پیروی کن صنعت رامش گران را
نوک کلک فرخی در آمه ی خون شد شناور
تا که طوفانی نماید، این محیط بیکران را
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن (رمل مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
