هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که با وجود فقر و نداری، از زندگی خود راضی است و قناعت را سرمایه‌ی خود می‌داند. او از بی‌سر و پایی (بی‌خبری از دنیا) و قناعت به عنوان عوامل آرامش خود یاد می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل معانی مانند قناعت و رضایت در زندگی معمولاً نیاز به تجربه‌ی بیشتری دارد.

شمارهٔ ۱

بی چیزی من اگر چه پابست مرا
غم نیست که تاب نیستی هست مرا

با بی سر و پایی ز قناعت دائم
سرمایه ی روزگار در دست مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.