هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که کسی که دلش پر از درد و رنج است، دیگر تمایلی به زیبایی‌های طبیعت مانند گل و باغ ندارد. او خود را گوشه‌نشین و بی‌حوصله توصیف می‌کند و آرزو می‌کند که کسی در فصل بهار شاد و سرحال باشد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات غم و اندوه نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی برای درک و ارتباط دارد.
شمارهٔ ۱۱۱
هر کس که به دل چو لاله داغی دارد
کی میل گل و گردش باغی دارد
ما گوشه نشین ز بی دماغی شده ایم
خوش آنکه به فصل گل دماغی دارد
کی میل گل و گردش باغی دارد
ما گوشه نشین ز بی دماغی شده ایم
خوش آنکه به فصل گل دماغی دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
