هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بیان می‌کند که فرزندان جهان از نسل بشر هستند و اکثریت آن‌ها را کشاورزان و کارگران تشکیل می‌دهند. گروهی دیگر به عنوان معاونان آن‌ها عمل می‌کنند و بقیه افراد جامعه به عنوان عناصر فرعی و مفت‌خور شناخته می‌شوند.
رده سنی: 15+ این شعر حاوی مفاهیم انتقادی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «مفت‌خور» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۱۶۳

ابناء جهان که زاده بوالبشرند
آن توده اصل زارع و کارگرند

صنف دگری معاونند آنها را
باقی همه جمع فرعی و مفت خورند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.