هوش مصنوعی: شاعر آرزو می‌کند که تنها رنگ صلح و صفا در جهان وجود داشت تا فقرا از ثروتمندان این‌قدر دل‌تنگ نباشند. او معتقد است اگر سرمایه‌داری عامل جنگ نبود، صلح و دوستی میان انسان‌ها پایدار می‌ماند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم انتقادی نسبت به نابرابری‌های اجتماعی و تأثیر سرمایه‌داری است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۰۰

ایکاش که جز رنگ صفا رنگ نبود
مسکین ز غنی این همه دلتنگ نبود

در بین بشر صلح و صفا داشت دوام
سرمایه اگر مسبب جنگ نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.