هوش مصنوعی: شاعر از دل‌بستگی و پریشانی خود به دلیل عشق و ارتباط با معشوق می‌گوید. او از زلف پریشان معشوق و تأثیر آن بر دلش شکایت دارد و اشاره می‌کند که این ارتباط باعث فاصله‌ای بین او و دلش شده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و عاشقانه است که برای درک عمیق‌تر، به بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۰۹

دیشب که به پای دل مرا سلسله بود
از دست سر زلف تو ما را گله بود

چون موی تو عاقبت پریشانم کرد
موئی که میان من و دل فاصله بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.