هوش مصنوعی:
شاعر از دوران هوس‌بازی و باده‌نوشی خود می‌گوید و اینکه در مستی غرور داشت. اما وقتی امیدهایش بر باد رفت، فهمید که تلاش‌هایش بیهوده بوده است.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق مانند پشیمانی، عرفان و نگاه انتقادی به رفتارهای انسانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین اشاره به مصرف شراب ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۲۷۳
چندی ز هوس باده پرستی کردم
می خوردم و از غرور مستی کردم
چون پای امیدواریم خورد بسنگ
دیدم که عبث دراز دستی کردم
می خوردم و از غرور مستی کردم
چون پای امیدواریم خورد بسنگ
دیدم که عبث دراز دستی کردم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
