هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از آزادگی و افتادگی خود سخن می‌گوید و با مقایسه خود به سرو و سایه آن، احساس تهیدستی و گدازادگی خود را بیان می‌کند. او از راستی و عیب‌های زندگی می‌پرسد و وضعیت خود را توصیف می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، موضوعات مطرح‌شده مانند تهیدستی و گدازادگی ممکن است برای سنین پایین سنگین باشد.
شمارهٔ ۲۸۶
از بسکه چو سرو چمن آزاده منم
چون سایه سرو خاک افتاده منم
گر عیب نبود راستی پس از چیست
بی چیز و تهی دست و گدازاده منم
چون سایه سرو خاک افتاده منم
گر عیب نبود راستی پس از چیست
بی چیز و تهی دست و گدازاده منم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
