۱۸۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۸۶

از بسکه چو سرو چمن آزاده منم
چون سایه سرو خاک افتاده منم

گر عیب نبود راستی پس از چیست
بی چیز و تهی دست و گدازاده منم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.