هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از نوشیدن باده و نواختن چنگ سخن می‌گوید و به مخالفت با ریا و سالوس می‌پردازد. او از شکستن شیشه‌های ریا و دوری از تظاهر سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و انتقاد اجتماعی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف باده ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۳۱۴

برخیز که تا باده گلرنگ زنیم
بنشین که بشور چنگ بر چنگ زنیم

چون دلشکنی کار ریاکاران است
بر شیشه سالوس و ریا سنگ زنیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.