هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنج ناتوانان و ستم جهان گله می‌کند و از دیدن مرگ جوانان در حالی که به امید زندگی در پیری هستند، ابراز ناراحتی می‌نماید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق اجتماعی و عاطفی مانند ستم، مرگ و ناامیدی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامناسب باشد.
شمارهٔ ۳۲۷
تا چند توان به ناتوانان دیدن
جور و ستم جهان ستانان دیدن
تا کی به هوای زندگی در پیری
با دیده توان مرگ جوانان دیدن
جور و ستم جهان ستانان دیدن
تا کی به هوای زندگی در پیری
با دیده توان مرگ جوانان دیدن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
