۱۸۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۶۱

ای مرغ اسیر از چه کم حوصله ای
از بستن بال خویش پر در گله ای

پرواز کنی به کام خود روز دگر
پاداش چنین شبی که در سلسله ای
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.