هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از کوه و کاه به عنوان نمادهای همدردی با غم و رنج خود یاد می‌کند و عشق را به آتش تشبیه می‌کند که دل او را گرم کرده است. او همچنین از ناله‌های سرد خود به عنوان مجمری سوزان سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۳۷۵
ای کوه تو همسنگ غم و درد منی
وی کاه تو همرنگ رخ زرد منی
ای آتش عشق از تو دلگرم شدم
چون مجمر سوز ناله سرد منی
وی کاه تو همرنگ رخ زرد منی
ای آتش عشق از تو دلگرم شدم
چون مجمر سوز ناله سرد منی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
