هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به وطن‌پرستی، افتخار به تاریخ و فرهنگ ایران، و امید به آینده‌ای بهتر اشاره دارد. شاعر از گذشته پرعظمت ایران یاد می‌کند و از وضعیت کنونی انتقاد می‌نماید، اما در عین حال به آینده و هنر ایرانی امیدوار است.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم انتقادی و تاریخی است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی مانند «سیاووش» ممکن است برای کودکان نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۹
عید جم گشت ایا ماه منوچهر عذار
بنما تهمتنی خون سیاووش بیار
آخر ای هموطنان شوکت ایران بکجاست
علم و ناموس وطن دوست وزیران بکجاست
این همان بیشه بود، غرش شیران بکجاست
. . .
نه نماند و نه بماند به چنین ویرانی
روزی آید که به بینی هنر ایرانی
بنما تهمتنی خون سیاووش بیار
آخر ای هموطنان شوکت ایران بکجاست
علم و ناموس وطن دوست وزیران بکجاست
این همان بیشه بود، غرش شیران بکجاست
. . .
نه نماند و نه بماند به چنین ویرانی
روزی آید که به بینی هنر ایرانی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: چند بندی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
