۱۶۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰

«فرخی » کاین ادبیات سروده است خشن
عذرخواه است صمیمانه ز ابناء وطن

هر که را دوخته شد در ره مشروطه دهن
پر بدیهی است نگوید بجز از راست سخن

این وطن فتنه ضحاک ستمگر دیده
آفت پور پشن رنج سکندر دیده

جور چنگیزی و افغان ستمگر دیده
گر چه از دشمن دون ظلم مکرر دیده

باز بر جای فتاده است بسنگینی کوه
گوئیا نامده از حمله اعدا بستوه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.