هوش مصنوعی: این شعر از مولانا یا یکی از شاعران کلاسیک فارسی است که به توصیف زیبایی‌های طبیعت، شراب و جود و بخشش می‌پردازد. همچنین در آن به ستایش پادشاهی به نام محمود اشاره شده است که با عدالت و بخشندگی حکومت می‌کند. شعر ترکیبی از مضامین عاشقانه، اخلاقی و مدحی است.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم پیچیده‌ای مانند استعاره‌های عرفانی، اشاره به شراب (که ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد) و مضامین تاریخی و ادبی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و دانش ادبی نیاز دارد.

شمارهٔ ۹ - قصیدهٔ ناتمام در مدح ملک تاج الملوک محمود

وقت گل سوری، خیز ای نگار
بر گل سوری می سوری بیار

بر بط سغدی را گردن بگیر
زخمه زیر و بم او برگمار

زان می نوشین، که چو جانم بدی
گر شدی اندر تن من پایدار

آنکه بود در تن آزادگان
از همه شادی و طرب دستیار

گوهر جودست، که گردد بدو
از گهر مردم جود آشکار

گر نبدی خاصیت او بجود
جای نبودیش کف شهریار

خسرو محمود شهنشاه دهر
تاج ملوک و ملک شهریار

آتش سوزنده بهنگام رزم
مهر فروزنده بهنگام بار

آنکه ازو باغ بهارست ملک
کف زر افشانش ابر بهار
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸ - در مدح نصیر الدوله ناصرالدین ابوالحسن نصر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰ - در نکوهش اغل نام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.