هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از تصاویر طبیعت مانند بوی بهار، نسیم صبا، طره دلار، شمشاد، فاخته، لاله و کبک دری، فضایی عاشقانه و طبیعت‌گرا را به تصویر می‌کشد. همچنین، اشاره‌ای به باده و عطرهای خوش مانند نافه مشک ختا دارد که بر زیبایی و احساسی بودن متن می‌افزاید.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند 'باده' ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۴
بویی که از بهار نسیم صبا برد
گویی همی ز طره دلار ما برد
شمشاد طوق فاخته گردد بکوهسار
خلخال لاله کبک دری را عطا برد
باشد صواب باده، چو از ناف یاسمین
باد شمال نافه مشک ختا برد
گویی همی ز طره دلار ما برد
شمشاد طوق فاخته گردد بکوهسار
خلخال لاله کبک دری را عطا برد
باشد صواب باده، چو از ناف یاسمین
باد شمال نافه مشک ختا برد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
