هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر درد فراق و اشتیاق به معشوق است. شاعر از بی‌توجهی معشوق شکایت کرده و التماس می‌کند که حتی برای یک لحظه به او توجه کند. او همچنین به تقدیر و سرنوشتی که او را از معشوق جدا کرده اشاره می‌کند و در نهایت، از لطف و رحمت خداوند و نشانه‌های سعادت در چهره معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۷۹

ای بر دل من مهر تو هر لحظه ز یادت
یکبار نظر کن به من از روی ارادت

یک لحظه مرا یاد نکردی ز سر لطف
شرم از من بیچاره ی دلسوخته بادت

آن کس که مرا از تو به ناکام جدا کرد
وقت شدنش یاد مماناد شهادت

چشمش به تو روشن شد و خاطر به تو خرّم
دوران چو تو را دید به هنگام ولادت

در روی دل افروز تو چون آینه پیداست
الطاف خداوندی و آثار سعادت

رنجور فراقست دل از روی تلطّف
دریاب دل خسته ی ما را به عیادت

از دست بشد جان جهان در غمت و نیست
امکان که کند باز دل از مهر تو عادت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.