هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از درد عشق و دوری معشوق شکایت می‌کند و از جفا و بی‌رحمی او می‌نالد. شاعر با تصاویر زیبا و استعاره‌های گوناگون، احساسات خود را بیان می‌کند و از معشوق می‌خواهد که به او رحم کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جفا و درد عشق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۵۰

ما را به درد عشق تو جز صبر چاره چیست
وز دور در جمال رخت جز نظاره چیست

رحمی نمی کنی به من خسته ی غریب
آخر بگو که آن دل چون سنگ خاره چیست

دل ریش بود از سر تیغ جفای تو
بر ریش بیش جور و جفا بی شماره چیست

سروی و در میان دو چشمم نشسته ای
مقصود قد و قامتت از ما کناره چیست

دستم نمی رسد به گریبان وصل تو
پس دامن دلم ز فراق تو پاره چیست

مه کیست تا که دعوی خوبی کند برت
با روی دلفریب تو نور ستاره چیست

ای دل ز انقلاب جهان تنگ دل مشو
احوال روزگار چنین است چاره چیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.