هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق عمیق و ناگزیر خود به معشوق می‌گوید و از درد هجران و دلبستگی بی‌پایانش سخن می‌راند. او با وجود غم‌ها و رنج‌های ناشی از این عشق، همچنان تسلیم احساساتش است و راه چاره‌ای نمی‌یابد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۲۴۹

دل به عشق یار دادم چاره چیست
داغ او بر دل نهادم چاره چیست

گر تو بر شادی من غمگین شدی
من به غمهای تو شادم چاره چیست

مهر تو بر خود ببستم ناگهان
از ازل با عشق زادم چاره چیست

دل به زلف و خال او بستم به جان
دیده بر رویش گشادم چاره چیست

گرچه از یادش دمی خالی نیم
کی گشاید لب به یادم چاره چیست

در غم هجران خسرو در جهان
عمر شیرین شد به بادم چاره چیست

همچو مرغ زیرکم کز پای خویش
باز در دامش فتادم چاره چیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.