دلارام مرا یارب بقا باد
همه میل دلش سوی وفا باد

به الهامش وفا در خاطر انداز
ز یاد او هرچه بگذارد جفا باد

اگرچه کس نخواهد روزی تنگ
دهان تنگ او روزی ما باد

ز روی خوب یارم چشم دشمن
چو خوبی از وفا دایم جدا باد

اگرچه بیش از این معنی روا نیست
ز لعلش کام جان ما روا باد

مرا آن دوست دشمن کام کردست
ز روی دوستدارانش حیا باد

به سوی آن گل بستان خوبی
کسی کاو ره برد باد صبا باد

به خاک کوی او تا آب و آتش
بود منزلگه شاه و گدا باد

اگرچه از جهان دارد فراغت
همیشه بر جهان او پادشا باد