هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و دلدادگی به معشوق سخن می‌گوید و از درد فراق و بی‌قراری خود می‌نالد. او معشوق را با توصیفاتی مانند لعل نوش، چشم می‌فروش، و روی چو ماه می‌ستاید و از تأثیر عمیق عشق بر روح و روان خود می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۸۱۸

دلم بر آتشست از لعل نوشش
بدان تا که بیابم پای بوسش

ز من بربود صبر و هوش و آرام
مسلمانان به چشم می فروشش

بخورد او خون جانم را به غمزه
که همچون شیر مادر باد نوشش

قسم دارم بر آن چشمان مخمور
بر آن لعل لبان باده نوشش

بر آن روی چو ماه و زلف شبرنگ
بدان بالا و برز حلّه پوشش

که خواب و خور ندارم در غم او
جهان را بر فلک برشد خروشش

چه باشد ای صبا کز روی یاری
رسانی حال زار ما به گوشش

بگو مشکن دلم را ای دلارام
به یکباره ببردی صبر و هوشش

تو را گر یوسف مصری به دستت
به قلبی گر خریدت می فروشش

نه قلبی کاو بود بر دل ورا نام
به گوش دل چنین گوید سروشش
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.