اگر خورشید خواهی سایه بگذار
چو مادر هست شیر دایه بگذار

چو با خورشید هم‌تک می‌توان شد
ز پس در تک زدن چون سایه بگذار

چو همسایه است با جان تو جانان
بده جان و حق همسایه بگذار

تو را سرمایهٔ هستی بلایی است
زیانت سود کن سرمایه بگذار

چو مردان جوشن و شمشیر برگیر
نه‌ای آخر چو زن پیرایه بگذار

فلک طشت است و اختر خایه در طشت
خیال علم طشت و خایه بگذار

فروتر پایهٔ تو عرش اعلاست
تو برتر رو فروتر پایه بگذار

فرید از مایهٔ هستی جدا شد
تو هم مردی شو و این مایه بگذار