هوش مصنوعی: شاعر توصیف می‌کند که چگونه گلروی معشوقه‌اش با غرور و زیبایی‌های طبیعت مانند سرو و یاسمن آمیخته شده است. خورشید نیز با نگاه به این زیبایی، چنان تحت تأثیر قرار می‌گیرد که از تابش خود می‌کاهد.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۲

گلروی من از غرور در ورد آویخت
با سرو سهی و یاسمن مهر آمیخت

خورشید رخش چو بر گل انداخت نظر
بیچاره ز تاب روش فی الحال بریخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.