۱۲۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴

چون چشم تو نرگسی ندیدم سرمست
چون دید دلم گشت به زلفت پابست

پیوسته به خم بود چو ابروت دلم
جان کرد فدا و ز غم آن نیز نرست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.