هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و دلباختگی خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش اسیر زلف و نگاه معشوق شده است. او از نگاه خطا و ابروی جذاب معشوق نیز یاد می‌کند که باعث شوریدگی بیشتر او شده‌است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و ادبیات غنایی این شعر برای درک و لذت بردن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۴۱
بیچاره دلم که بود از عشق تو مست
در شست سر زلف تو بودش پابست
چشمت به خطا در او نگاهی می کرد
زان روی به ابروان شوخت پیوست
در شست سر زلف تو بودش پابست
چشمت به خطا در او نگاهی می کرد
زان روی به ابروان شوخت پیوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
