هوش مصنوعی:
شاعر در باغ، با دیدن گفتگوی گل‌های سرخ و زرد و ناله‌های بلبل از فراق، به درد و رنج عشق اشاره می‌کند و تأثیر آن بر رنگ‌پریدگی صورت معشوق را بیان می‌دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۹۳
در باغ شدم سحر که از غایت درد
می گفت به خنده سرخ گل با گل زرد
بلبل ز فراق روی من نالانست
از درد بگو روی تو را زرد که کرد
می گفت به خنده سرخ گل با گل زرد
بلبل ز فراق روی من نالانست
از درد بگو روی تو را زرد که کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
