هوش مصنوعی: شاعر در این شعر عاشقانه، از عشق و علاقه‌ی شدید خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی بوی معشوق می‌تواند زندگی‌اش را دگرگون کند. او جان خود را فدای وصال معشوق می‌کند و معشوق را نور چشمان خود می‌داند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه‌ی عمیق و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی قدیمی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.

شمارهٔ ۱۰۰

دستار چه گر بوی تو را برگیرد
چون خضر دگر زندگی از سر گیرد

جان می دهم از بهر وصالت عمریست
ای نور دو دیدگان اگر درگیرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.