۲۸۰ بار خوانده شده
چشمت به کرشمه بین که جان می بخشد
مستست و به یک لحظه جهان می بخشد
دل را ز من خسته مسکین بربود
و آنگاه به ابروش روان می بخشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
مستست و به یک لحظه جهان می بخشد
دل را ز من خسته مسکین بربود
و آنگاه به ابروش روان می بخشد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.