هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و تأثیر عمیق عشق و دل‌باختگی را توصیف می‌کند. او از حسد ماه و ستاره‌ها به زیبایی معشوق، شیرینی لب‌هایش، و عطر دل‌فریبش می‌گوید و در پایان، از اشک‌های عاشقانه‌ای سخن می‌گوید که از دیده فرو می‌ریزد.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامفهوم باشد. همچنین، درک عمیق تر از استعاره‌ها و صنایع ادبی مورد استفاده در شعر، معمولاً به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۲۴
حسن تو حسد بر مه و پروین افکند
شوری به جهان زان لب شیرین افکند
عطر خوش دلفریبت ای دوست چو اشک
از دیده چرا بنده دیرین افکند
شوری به جهان زان لب شیرین افکند
عطر خوش دلفریبت ای دوست چو اشک
از دیده چرا بنده دیرین افکند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
