هوش مصنوعی: شاعر از درد و غصه‌ای می‌گوید که طبیب قادر به درمان آن نیست و از باد می‌خواهد به یارش پیام ببرد که مانند زلف پریشانش، حالش را پریشان نکند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری مانند 'زلف پریشان' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۱۲۶

این درد مرا طبیب درمان نکند
وین غصّه مشکل من آسان نکند

ای باد به یار من بگو کز سر لطف
چون زلف خودم حال پریشان نکند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.