هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از نبودن مهربانی و رحمت در زندگی خود شکایت می‌کند و اشاره می‌کند که عنایت و لطفی که به او شده، مانند فصل گل، بسیار کوتاه و گذرا بوده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، بیان غم و اندوه در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک عمیق‌تر دارد.
شمارهٔ ۱۳۵
روزیت هوای من درویش نبود
رحمیت بر این خسته دل ریش نبود
دانی که عنایت تو با بنده چه بود
چون موسم گل که هفته ای بیش نبود
رحمیت بر این خسته دل ریش نبود
دانی که عنایت تو با بنده چه بود
چون موسم گل که هفته ای بیش نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
