هوش مصنوعی:
شاعر از دل خود می‌خواهد که درد هجران یار را تحمل کند و از جام نامرادی بنوشد. او پرسش می‌کند که چرا مانند خردمندان، گوشه‌گیری و قناعت پیشه نکردی تا در آرامش و خوشحالی زندگی کنی.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با موضوعاتی مانند هجران، قناعت و تفکر خردمندانه ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۷۲
ای دل تو به درد یار هجران می کش
زهر آب ز جام نامرادی می چش
تا همچو خردمند چرا گوشه فقر
بر خود نگرفتی که نشینی دلخوش
زهر آب ز جام نامرادی می چش
تا همچو خردمند چرا گوشه فقر
بر خود نگرفتی که نشینی دلخوش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
