هوش مصنوعی:
در این شعر، بلبلی در باغ با عشق به گل، ناله‌سرایی می‌کند و از احساسات خود می‌گوید. شاعر با استفاده از کلماتی مانند «عشق»، «روی گل»، و «ناله» احساسات عمیق و عاشقانه را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
همه سنین
این شعر از لحاظ محتوایی ساده و سرشار از احساسات طبیعی است و هیچ موضوع حساس یا نامناسبی برای گروه‌های سنی مختلف ندارد. زبان آن نیز قابل درک برای عموم است.
شمارهٔ ۱۹۲
در صبحدمی که خوش سراید بلبل
در باغ فتد ز عشق رویش غلغل
گفتا چه کنم ناله ز جان گر نکنم
در عشق رخ گلی و گفتم مل مل
در باغ فتد ز عشق رویش غلغل
گفتا چه کنم ناله ز جان گر نکنم
در عشق رخ گلی و گفتم مل مل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
