هوش مصنوعی: شاعر از شب‌های طولانی بیداری و انتظار تا سحرگاه می‌گوید و بیان می‌کند که به دلیل دوری از دوست، حتی در بیداری نیز خیال او را می‌پندارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و عاشقانه است که درک آن برای مخاطبان با سن کمتر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۱۲

شبهای دراز بیشتر بیدارم
نزدیک سحر روی به بالین دارم

من بیدارم که دیده بی دیدن دوست
در خواب رود خیال می پندارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.