هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و دلدادگی به معشوق سخن می‌گوید و خود را اسیر زلف و نرگس مست او می‌داند. او حالتی از افتادگی و فداکاری را بیان می‌کند و نشان می‌دهد که جان خود را در طلب معشوق نهاده است.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، زبان و سبک شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۵۳

ما دیده به زلف سرکشت دربستیم
وز نرگس مخمور تو دایم مستیم

در پای تو افتاده چو گیسوی توئیم
واندر طلبت نهاده جان در دستیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.