هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از لذت نوشیدن شراب در فصل گل‌ها و گردآوری برگ‌ها مانند درمش سخن می‌گوید. سپس به توصیف زیبایی معشوق با چهره‌ای مانند ماه و قامتی مانند سرو پرداخته و از شادی و طرب در نثار کردن عشق به او می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مضامین عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شراب و طبیعت است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از مفاهیم برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد.
شمارهٔ ۲۶۴
ذوقی دگرست وقت گل می خوردن
همچون درمش ورق به گرد آوردن
وآنگه به سر ماه رخی سرو قدی
از روی طرب نثار بر وی کردن
همچون درمش ورق به گرد آوردن
وآنگه به سر ماه رخی سرو قدی
از روی طرب نثار بر وی کردن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
