هوش مصنوعی:
شاعر از چشمه‌ای سخن می‌گوید که چشمانش را روشن می‌کند و باغ امیدش را با دیدن آن گلستان می‌شود. او از معشوق می‌خواهد که با وصلش صلح را برقرار کند، زیرا در جنگ فراق، زرهی برای محافظت ندارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۶۶
ای چشمه چشم ما به چشمت روشن
بستان امید ما به رویت گلشن
با وصل خودم صلح ده ای دیده من
با جنگ فراق تو ندارم جوشن
بستان امید ما به رویت گلشن
با وصل خودم صلح ده ای دیده من
با جنگ فراق تو ندارم جوشن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
