هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق و علاقه‌ی عمیق خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که نگاه و کرشمه‌های معشوق، دل او را تسخیر کرده اما این وصل، مشکل او را حل نمی‌کند. همچنین، شاعر اشاره می‌کند که مهر و محبت معشوق از ازل در سرشت او بوده و او را نور چشمان و دل خود می‌داند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از عشق و رابطه‌ی عاطفی نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۷۴
چشمت که کرشمه می کند با دل من
حل می نکند ز وصل خود مشکل من
مهر تو سرشته اند گویی ز ازل
ای نور دو دیدگان من با دل من
حل می نکند ز وصل خود مشکل من
مهر تو سرشته اند گویی ز ازل
ای نور دو دیدگان من با دل من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
