هوش مصنوعی: شاعر از ظلم و بیداد روزگار شکایت می‌کند و از تغییر احوال خود می‌نالد. او روزگار گذشته را که بهتر بوده به یاد می‌آورد و از وضعیت کنونی خود اظهار ناراحتی می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، استفاده از واژگان کهن و ساختار پیچیدهٔ شعری ممکن است برای گروه‌های سنی پایینتر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۷۹

زنهار ز جور چرخ وارونه دون
کاو توسن خوی من چنین کرد زبون

امروز نگه کن به چه حالم به چه حال
و آن روز کجا رفت که چون بودم چون
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.