هوش مصنوعی:
شاعر از بی‌ثمری عمر و تنهایی خود در جهان می‌گوید و از نداشتن پناهگاه و همراهی شکایت می‌کند. او از این وضعیت ناراضی است و می‌پرسد تا کی می‌توان به این صورت زندگی کرد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات غم و تنهایی نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی برای درک و پردازش دارد.
شمارهٔ ۳۱۲
از عمر عزیز حاصلم چیست بگو
غمخوار مرا در این جهان کیست بگو
نه روز و نه روزگار و نه خان و نه مان
تا چند بدین نوع توان زیست بگو
غمخوار مرا در این جهان کیست بگو
نه روز و نه روزگار و نه خان و نه مان
تا چند بدین نوع توان زیست بگو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
