هوش مصنوعی: شاعر از ناامیدی و دلتنگی خود می‌گوید که هر شب به امید دیدار معشوق می‌رود، اما درِ خانه‌اش به رویش باز نمی‌شود و شاید مجبور شود از راه دیگری وارد شود.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان پیچیده باشد.

شمارهٔ ۳۲۰

دلدار نمی دهد مرا کام شبی
دلشاد نگشتم از دلارام شبی

چون بر درت آیم و درم نگشایی
شاید که بیایم از در بام شبی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.