هوش مصنوعی: شاعر از سرگردانی و سردرگمی خود در عشق می‌گوید و از عشوه‌های معشوق شکایت دارد. او از این می‌پرسد که چرا این همه سرگردانی بر او تحمیل شده است.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عشق و اندوه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر شعر نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۳۴۲

ای داده مرا به عشق سرگردانی
تا چند ز ما به عشوه سرگردانی

سرگردان شد دلم به سر، گردان شد
تا از چه گرفت این همه سرگردانی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.