هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عارفانه از شوق دیدار معشوق و درد فراق سخن می‌گوید. شاعر از ناتوانی در رسیدن به معشوق می‌نالد، از شهیدان راه عشق یاد می‌کند و از بی‌قراری خود در غیاب یار می‌گوید. او به طبیب دل‌ها اشاره می‌کند و از شکوه‌های عاشقانه می‌سراید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و عارفانه عمیق است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند «شهیدان راه عشق» و «زهر شکوه» ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای درک کامل داشته باشند.
شمارهٔ ۱۰
چو نیست دسترسم آنکه بوسم آن پارا
بهر کجا که نهی پای بوسم آنجا را
تن هزار شهیدت فتاده بر سر کوی
باحتیاط نه ای دوست بر زمین پا را
برحم اگر بسوی کشتگان نمی نگری
نگه بجانب ایشان فکن تماشا را
بیا که بی گل رویت زبس هجوم ملال
نه سیر باغ شناسم نه گشت صحرا را
زرهروی اثری نیست اندر این وادی
بحیرتم زکه گیرم سراغ سلمی را
طبیب کیست کزو رنجه گشته ای زنها
بزهر شکوه میالا لب شکر خارا
بهر کجا که نهی پای بوسم آنجا را
تن هزار شهیدت فتاده بر سر کوی
باحتیاط نه ای دوست بر زمین پا را
برحم اگر بسوی کشتگان نمی نگری
نگه بجانب ایشان فکن تماشا را
بیا که بی گل رویت زبس هجوم ملال
نه سیر باغ شناسم نه گشت صحرا را
زرهروی اثری نیست اندر این وادی
بحیرتم زکه گیرم سراغ سلمی را
طبیب کیست کزو رنجه گشته ای زنها
بزهر شکوه میالا لب شکر خارا
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
